اختلاف در تعیین آیات قرآن کریم نه به این خاطر که در آیات قرآن شک و شبهه ای وجود دارد. خیر نه تنها در تعداد آیات بلکه حتی در یک حرف آن نیز هیچگونه اختلاف و شک و شبهه ای وجود ندارد. اختلاف در تعیین تعداد آیات، ناشی از شمارش آیات و همچنین تعیین انتهاء آیات است.
مجموع قرائت هایی که از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم نقل شده و به ثبوت رسیده است، هفت قرائت میباشد که توسط هفت قاری مشهور قرائت شده است.
قرائت هر قاری نیز توسط دو راوی و به دو طریق نقل شده که مجموع آن 14 قرائت است که هر کدام، نسبت به تعداد آیات قرآن کریم و همچنین محل اتمام آیات و نیز شمارش بسم الله الرحمن الرحیم در ابتداء سوره ها از مجموع آیات سوره، اختلاف نظر دارند.
مثلا در سوره حمد، بنا به نظر یک قاری مجموع آیات این سوره 7 آیه و بنا به نظر قاری دیگر، آیات این سوره 6 آیه است. به عقیده ی یک قاری، «صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و لا الضالین» یک آیه است و به عقیده ی قاری دیگر «صراط الذین انعمت علیهم» یک آیه و «غیر المغضوب علیهم و لا الضالین» یک آیه ی جداگانه محسوب میشود. خلاصه کلام ما به هیچ وجه نباید فکر کنیم که در آیات قرآن کریم شک و شبهه ای وجود دارد. این اختلافات ناشی از تعیین محل اتمام آیات و نیز از شمارش یا عدم شمارش بسم الله الرحمن الرحیم اوائل سوره ها از مجموع آیات سوره ها است.
سلام علیک
در پاسخ به شاهین شهامت
عدد ۶۶۶۶ تعداد آیه قرآن منتسب به آقای میبدی است که ظاهراً از مفسران اهل تسنن بوده ،در کتاب کشف الاسرار بیان کرده،یا مثلاًابن مسعود با توجه به اینکه سوره حمد را همتای قرآن و نیزسوره های ناس و فلق را دعای باطل السحر میدانست و... عدد ۶۲۰۰ را تعدا آیات برمیشمرد همچنین از ابی بن کعب در کتابش احتمالاً دو دعای قنوت یا دعا و یا حدیث قدسی که حضرت جبرئیل سلام علیه که شباهتی به قرآن ندارد ادامه سوره ها نوشته وووو اما آنچه در کل مشخص استعدد قابل قبول ۶۲۳۶ است که در منابع معتبر از ائمه اطهارنقل شده است،
چیزی که اطلاع دارم،ظاهراً در در زمان حضرت پیامبر صلوات علیه و آله،که آیات رو قرائت میکرد گاهی اوقات وقف میکردن،که بعضی دال بر اتمام آیه میگذاشتن،و ادامه آیه را ،مجزا بر میشمردند،که از این دست ظاهراً کم نبوده،که مثال هایی خوبی هم در بالا آمده است،که فقط در یک سوره،مثال زده شده،و چه بسا با نگاهی به قرآن مثال های متعددی را گمان کرد.
بحث و موارد بسیار متعدد است،آنچه مشخص است این است که قرآن کلام وحی الله، لا اله الا الله است و این اختلاف سلیقه در تقسیم بندی چیزی از آن کاست نمیکند یا خللی بر قرآن وارد نمیکند،
مانند زمانی که کسی عدد مثلاً ۱۰ را یک عدد میداند و دیگری ۲×۵ و دیگری ۱+۱+۱+۱+۱+۱+۱+۱+۱+۱ و آن را به گونه ای دیگر ووو همانطور که برای عدد کوچکی چون ۱۰ معیارهای زیادی برای تقسیم وجود دارد ،برای آیات به این بزرگی از نظر عظمت و جایگاه ،این دور از ذهن نیست،که این نیز معمولاً از سوی مفسران عنوان شده،حال یا از نظر محتوایی و معانی یک آیه(آنچه امروز یک آیه میدانیم)را به چند آیه تقسیم نموده اند و یا از نظر شکل یا ضرب آهنگ کلمات،و..ما نمیدانیم،آنچه مسلم است و اتفاق نظر میباشد کل قرآن است و جزئیات یا تقسیم بندی از ارزش این معجزه حی، ازلی و ابدی اش کم نمیکند.